Benchmarking

เกษตรกรรม  

 การแปรรูปชาเชียว

ชา (Camellia sinensis) เป็นพืชที่ใช้เป็นเครื่องดื่มที่มีคนนิยมดื่มกันมานากว่า 2,000 ปี โดยเฉพาะคนในประเทศจีนและอินเดียนิยมดื่มชากันมาก และนั่นก็หมายความว่าพลโลกร่วม 2,000 ล้านคน บริโภคชาเป็นประจำ ชามีต้นกำเนิดในจีนตอนใต้ และอินเดียตอนเหนือ ทุกวันนี้แหล่ชาที่สำคัญได้แก่ บริเวณไหล่เขาของประเทศศรีลังกา จีน อินเดีย ไต้หวัน ญี่ปุ่น มาเลเซีย อินโดนีเซีย เวียดนาม และไทย เป็นต้น

ชาเป็นพืชยืนต้นที่เมื่อเจริญเติบโตเต็มที่จะมีความสูงถึง 6 เมตร ชาบางชนิดสามารถมีชีวิตอยู่ได้นานถึง 100 ปี ตามปกติชาวไร่จะนิยมปลูกชาตามบริเวณไหล่เขา ทั้งนี้ก็เพื่อให้รากชาช่วยยึดดิน และเพราะเหตุว่าคุณภาพของชาขึ้นกับสภาพดินฟ้าอากาศ ดังนั้นชาที่ปลูกในแต่ละพื้นที่ ในแต่ละฤดู จะให้ชาที่มีรสไม่เหมือนกัน และโดยทั่วไปแล้วชาที่ปลูกในที่สูงจะมีกลิ่นและรสชาติที่ละมุนละไมกว่าชาที่ปลูกในพื้นที่ที่ต่ำกว่ามาก

     

การแปรรูปผลผลิตทางการเกษตร

   การนำผลผลิตทางการเกษตรมาแปรรูปจะช่วยป้องกันการล้นตลาดของผลิตผลสด ซึ่งช่วยยกระดับราคาผลิตผล ไม่ให้ตกต่ำ การเพิ่มมูลค่าของผลิตผลทางการเกษตรมาแปรรูปเป็นอาหารระดับอุตสาหกรรม ที่สามารถรับวัตถุ ดิบเพื่อผลิตเป็นอาหารจำนวนมากได้ การผลิตอาหารให้ได้มาตรฐานเพื่อความปลอดภัยต่อผู้บริโภค การส่งเสริม ให้ผลิตภัณฑ์แปรรูปอาหารให้เป็นที่ยอมรับ และสามารถขยายตลาดการค้าออกไปสู่ต่างประเทศ จะช่วยเพิ่มพูน รายได้ให้แก่ประเทศได้เป็นอย่างดี

    ในปัจจุบันการแปรรูปผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมเกษตรมีการพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ เนื่องจากเทคโนโลยีมีมากขึ้น  ด้วยการนำวิธีการต่าง ๆ มาผสมผสานกัน   เพื่อให้สามารถสร้างผลิตภัณฑ์ได้หลากหลายชนิด  การแปรรูปวัตถุดิบการเกษตร  มีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันการเสื่อมเสียและปรับปรุงเปลี่ยนแปลงให้คงรักษาคุณภาพของวัตถุดิบให้เป็นไปตามความต้องการของการผลิตผลิตภัณฑ์  โดยให้มีการสูญเสียน้อยที่สุด  สามารถใช้ประโยชน์ได้นานที่สุด  วัตถุประสงค์ของการแปรรูป  จำแนกได้ 5 ประการ  คือ

         1.1  ป้องกันการเสื่อมเสียของวัตถุดิบ

                        วัตถุดิบหลักของการแปรรูปผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมเกษตร  เสื่อมเสียได้เร็วตามชนิดของวัตถุดิบ  จึงจำเป็นต้องป้องกันการเสื่อมเสียของวัตถุดิบไว้ให้ได้  ทั้งภายในและภายนอก

          1.2  ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติของวัตถุดิบ

                   ปรับปรุงคุณลักษณะของวัตถุดิบให้ตรงกับความประสงค์  และมีความปลอดภัยในการนำไปใช้ประโยชน์  ซึ่งมีความแตกต่างกัน  แม้ว่าจะใช้วัตถุดิบชนิดเดียวกัน  เช่น  ดอกทานตะวัน  สามารถนำมาแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ได้ถึง 5 ชนิด  เช่น  น้ำมันเงา  สี  สกัดเป็นน้ำมัน  ใช้เป็นส่วนผสมในการทำสบู่  ผสมในอาหารสัตว์  และกะเทาะอบบรรจุซอง  เป็นอาหารคบเคี้ยว  เป็นต้น

          1.3  คงรักษาคุณภาพผลิตภัณฑ์ที่ผลิตได้เอาไว้ให้มากที่สุด

                   และตรงกับความประสงค์ในการใช้ประโยชน์  ทั้งนี้เนื่องจาก  คุณภาพของวัตถุดิบจะเป็นปฏิภาคโดยตรงกับคุณภาผลิตผลิตภัณฑ์  หากใช้วิธีการแปรรูปไม่เหมาะสม  หรือไม่ถูกต้อง  แม้ว่าจะได้ผลิตภัณฑ์ตามต้องการ  แต่คุณภาพของผลิตภัณฑ์อาจเสื่อมไป  เช่น  คุณภาพสี  กลิ่น  รส  และวิตามิน  หากใช้ความร้อนสูงเป็นเวลานาน

          1.4  สามารถใช้ประโยชน์ได้นานที่สุด

                   ผลิตภัณฑ์ที่ได้จากการแปรรูปอาจเกิดการเสื่อมเสียได้จากปัจจัยและสภาวะแวดล้อมภายนอก  เช่น  การเลือกใช้ภาชนะบรรจุ  หรือการเคลือบทาด้วยสารเคมีป้องการเสื่อมเสีย  เพื่อใช้ประโยชน์จากผลิตภัณฑ์ได้นานที่สุดให้เกิดการสูญเสียน้อยที่สุด

ความสำเร็จของผลิตภัณฑ์  ชาเขียว

  ในอนาคตตลาดชาสมุนไพรทั้งในประเทศและตลาดต่างประเทศมีอนาคตสดใสอย่าง มาก โดยผู้ผลิตต้องพยายามหาสมุนไพรชนิดอื่นๆทางผู้ผลิตจึงเกิดแนวคิดที่จะทำผลิตภัณฑ์ ชาสมุนไพร ที่มีประโยชน์เพื่อนำมาแปรรูปเป็น เครื่องดื่มสำเร็จรูป  ชาชง  หรือชาประคบ แม้กระทั้ง ของที่ระลึกที่ทำมาจากชา แต่ต้องให้คงเอกลักษณ์ความเป็นสมุนไพรไทย ผลพลอยได้ในการขยายตลาดชาสมุนไพรถ้ายิ่งผลิตสินค้าออกมาขายได้มากเท่าไหร่ เกษตรกรที่ปลูกสมุนไพรขายก็จะมีรายได้มากขึ้นด้วย นับว่าเป็นการสร้างรายได้เสริมให้กับเกษตรกรอีกทางหนึ่งด้วย นอกจากนี้หากมีการพัฒนาไปจนถึงขั้นการส่งออกได้อย่างจริงจังแล้วก็จะสามารถ สร้างรายได้ในรูปเงินตราต่างประเทศที่อาศัยวัตถุดิบและแรงงาน รวมทั้งภูมิปัญญาชาวบ้านในท้องถิ่น เพียงแต่ในการขยายตลาดส่งออกต้องอาศัยเทคโนโลยีในระดับที่สูงขึ้นเพื่อปรับ ปรุงทั้งการผลิตและการบรรจุหีบห่อ รวมทั้งรูปแบบของผลิตภัณฑ์เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคได้มากที่สุดการแปรรูปผลิตภัณฑ์จากชาเขียวจึงเป็นวิธีที่เยี่ยมเลยทีเดียวที่จะ พัฒนาสินค้าไปสู่ท้องตลาดได้อย่างสมบูรณ์

สมาชิกกลุ่ม AD

นางสาว พิชญาดา ยานะ 551805038

นางสาว บุษกร สุนันต๊ะ 551805037

นางสาว สุกานดา ใจดี 551805007

นางสาว วิไลลักษณ์ ยาเขต 551805008

การต่อต้าน การเปลี่ยนแปลง

   ผู้บริโภคเดี๋ยวนี้ไม่เหมือนเดิม

     อดีตเป็นเหมือนกับอีกโลกหนึ่งไปแล้ว   สมัยนั้นอะไรๆ ก็แตกต่างไปจากเดี๋ยวนี้

      การบริโภคของคนทั่วไปในรอบ 30 ปีที่ผ่านมา มีองค์ประกอบสำคัญๆ 3 ส่วนประกอบกัน คือ

ผู้บริโภค  กลุ่มเป้าหมาย  ประเภทของสินค้า   ถึงวันนี้ประกอบทั้ง   3 ส่วนนี้ไม่ได้มีความหมายอะไรเปลี่ยนแปลงไปจากเมื่อ 30 ปีที่แล้ว แต่ถ้าเราลงลึกในรายละเอียดขององค์ประกอบทั้ง 3 ส่วน

เราจะเห็นว่าทุกอย่างได้เปลี่ยนแปลงไป  จนความรู้สึกนึกคิดแบบเดิมๆ ใช้ไม่ได้อีกแล้ว

  กลุ่มเป้าหมายไม่เหมือนเดิม

คนเราทุกวันนี้มีความเครียดมากมาย   เราพูดกันถึงความเครียดกันจนติดปาก   และก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าคนเราทุกวันนี้เครียดจริงๆ   เครียดกับเศรษฐกิจที่มีปัญหา  จนส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมการจับจ่ายสินค้า  และที่เปลี่ยนแปลงไปชนิดหน้ามือเป็นหลังมือ 

      เพราะฉะนั้น  เป้าหมายของคนเราในทุกวันนี้จึงไม่ใช้ผู้รับสื่อในแบบเดิมๆ  อีกต่อไปแล้ว  เพราถ้าใช้  เขาก็ต้องตั้งใจเสพโฆษณาของเรามากกว่านี้  แสดงให้เห็นปฏิกิริยาของผู้ชมที่มีต่อช่วงพักโฆษณาระหว่างรายการได้เป็นอย่างดี เราจึงสรุปได้ว่า  กลุ่มเป้าหมายสมัยนี้ไม่เหมือนแต่ก่อนอีกแล้ว  และคนเหล่านี้ก็คงไม่ใช่ผู้ที่รับสื่อตามที่เราคิดไว้

 ผู้บริโภคเปลี่ยนไป ใครต้องทำอะไรบ้าง

   เมื่อพูดถึงผู้บริโภค เราคงต้องตีความว่าคนกลุ่มนี้คือผู้ซื้อ หรือผู้ที่ก่อให้เกิดกิจกรรมในการบริโภค และด้วยความคิดนี้เอง นักการตลาดอย่างพวกเราจะต้องกระตือรือร้นที่จะป้อนข้อมูลให้แก่ผู้บริโภคอย่างเต็มที่ ต้องบรรยายสรรพคุณเกี่ยวกับสินค้า ต้องทำหีบห่อให้สวยเตะตา  ต้องทำรายละเอียด  ต้องทำแผ่นพับ และอะไรต่ออะไรอีกมากมายด้วยความหวังของผู้บริโภคจะได้รับรู้ถึงสรรพคุณของสิ่งที่เราจะขายให้มากที่สุด  ทั้งที่จริงแล้ว  ผู้บริโภคจะสนใจในตัวผลิตภัณฑ์ก็ต่อเมื่อถึงจุดที่กำลังจะตัดสินใจซื้อ  หรือกำลังจะใช้สินค้าตัวนั้น

เหตุผลในการต่อต้านจะมีหลายสาเหตุ ได้แก่

}  สาเหตุส่วนบุคคล เนื่องมาจากความกังวลว่าการเปลี่ยนแปลงจะทำให้เกิดอุปสรรคต่อตนเอง เมื่อเกิดความกลัวต่อการเปลี่ยนแปลงจึงทำให้เกิดการต่อต้านขึ้นมาได้ โดยเฉพาะเมื่อการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นบ่อยครั้ง

}  เกิดจากการขาดความเข้าใจและความมั่นใจ เมื่อเกิดความไม่เข้าใจวัตถุประสงค์ของการเปลี่ยนแปลง หรือไม่แน่ใจในผลกระทบที่จะเกิดขึ้นจากการเปลี่ยนแปลง หรือไม่เชื่อมั่นในตัวผู้นำว่าจะสามารถนำพาไปสู่ความเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นได้

}  ความไม่ไว้ใจ ถ้าการเปลี่ยนแปลงทำให้เกิดผลในเชิงบวกในอนาคต พนักงานจะเกิดความสงสัยว่าเขาจะเป็นอย่างไรในอนาคต

}  ความไม่แน่นอน เมื่อข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงไม่ชัดเจนจะส่งผลให้เกิดความไม่แน่นอนเนื่องจากจะทำให้เกิดความกลัวในสิ่งที่จะเกิดขึ้น หรือวิตกกังวลต่อรูปแบบใหม่ ๆ ที่องค์การจะนำมาใช้

}  การรับรู้ของแต่ละบุคคลจะมีความแตกต่างกัน เมื่อได้รับผลกระทบจะทำให้เกิดการต่อต้านขึ้น ซึ่งก็จะมีความรุนแรงและความแตกต่างกันไป ดังนั้นจึงต้องมีการจัดเตรียมขั้นตอนต่าง ๆ ให้กับสมาชิกในองค์การ

}  ความเฉื่อยชา พนักงานในองค์การจะรู้สึกสบายเมื่อทำงานในวิธีการเดิมที่ทำอยู่มากว่าเปลี่ยนแปลงรูปแบบวิธีการทำงานใหม่เพราะว่าไม่มีความเสี่ยงเกิดขึ้น

}  มองเห็นจุดอ่อนหรือข้อบกพร่องของแผนการเปลี่ยนแปลง เนื่องจากความใกล้ชิดกับงานจะทำให้ทราบถึงข้อจำกัดของกลยุทธ์ที่จะนำมาใช้ว่ามีความเหมาะสมกับการดำเนินงานแบบเดิมหรือไม่ ซึ่งหากนักบริหารยอมรับและเข้าใจจะเป็นประโยชน์ในการนำไปปรับปรุงกลยุทธ์เพื่อจัดการความเปลี่ยนแปลงได้อย่างมีประสิทธิภาพ

}  ความไม่ไว้ใจ ถ้าการเปลี่ยนแปลงทำให้เกิดผลในเชิงบวกในอนาคต พนักงานจะเกิดความสงสัยว่าเขาจะเป็นอย่างไรในอนาคต

}  การขาดแคลนข้อมูล เกี่ยวกับความจำเป็นในการเปลี่ยนแปลง และผลกระทบที่จะเกิดขึ้นจากการเปลี่ยนแปลง

}  การต่อต้านผลที่เกิดขึ้น การประเมินถึงผลกระทบในทางบวกและทางลบที่จะเกิดขึ้น พนักงานจะพยายามป้องผลประโยชน์ของตนเอง ซึ่งการเปลี่ยนแปลงอาจทำให้พนักงานสูญเสียผลประโยชน์

รายชื่อสมาชิก  AD  โปรแกรมวิชาการจัดการทั่วไป

นางสาว  พิชญาดา         ยานะ       551805038

นางสาว  บุษกร             สุนันต๊ะ   551805037

นางสาว  สุกานดา        ใจดี          551805007

นางสาว  วิไลลักษณ์     ยาเขต      551805008

ปัญหาด้านการศึกษาของไทย

   ที่มาและจุดเริ่มต้นของปัญหา

  การศึกษาของเด็กไทยที่ผ่านมา มีความพยายามในการยกระดับมาตรฐานทางการศึกษาของเด็กและเยาวชนเพื่อให้ได้มาตรฐานเป็นที่ยอมรับ เนื่องจากในการวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของเด็กไทยในแต่ละปี ผลที่ออกมามักอยู่ในเกณฑ์ที่ต่ำกว่ามาตรฐาน  ผลสำรวจสุขภาพอนามัยของเด็กโดยคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ล่าสุดเมื่อ พ.ศ. 2551-2552 โดยสำรวจเด็ก 2 กลุ่ม คือกลุ่มปฐมวัยอายุ 1-5 ปี จำนวน 3,029 คนและกลุ่มเด็กอายุ 6-14 ปี จำนวน 5,999 คน จาก 20 จังหวัดผลการสำรวจด้านเชาว์ปัญญา พบว่า ในช่วง 14 ปีมานี้ ค่าเฉลี่ยระดับเชาว์ปัญญาหรือไอคิวของเด็กไทยไม่ได้เพิ่มขึ้นเหมือนประเทศอื่น โดยเด็กไทยอายุ 6-14 ปี มีระดับเชาว์ปัญญาเท่ากับ 91.4 ซึ่งค่าเฉลี่ยระดับไอคิวปัญญาต่ำลงเมื่อเด็กอายุมากขึ้น มีเด็กถึงร้อยละ 50 ที่มีระดับเชาว์ปัญญาต่ำกว่าเกณฑ์ปกติคือ 80 มีเพียงร้อยละ 11 ที่มีค่าเฉลี่ยระดับเชาว์ปัญญาสูงกว่าปกติแม้ประเทศไทยจะมีการทุ่มงบประมาณเพื่อพัฒนาการศึกษา ไม่ว่าจะเป็นโครงการเรียนฟรี 15 ปี รวมถึงโครงการผลิตครูการศึกษาขั้นพื้นฐานระดับปริญญาตรี (หลักสูตรครู 5 ปี) การประเมินวิทยฐานะ ซึ่งทำให้ครูที่มีผลงานดีได้รับผลตอบแทนสูงขึ้น แต่เหตุใดปัญหาการศึกษาของเด็กไทยยังมีการประเมินว่าอยู่ในเกณฑ์ต่ำเมื่อเทียบกับประเทศอื่นๆ ซึ่งปัญหาด้านการเรียนของเด็กไทยในปัจจุบันอาจวิเคราะห์ได้ว่ามาจากหลายประการ

สภาพปัญหาในปัจจุบัน

     ปัจจัยหนึ่ง ที่ทำให้เด็กมีผลการเรียนอ่อนลง มาจากความสนใจของตัวเด็กเองที่พบว่าเด็กให้ความสนใจเรื่องของเกม และสื่อเพื่อความบันเทิงมากขึ้น ทำให้ความสนใจในการศึกษาหาความรู้ลดน้อยลง ทั้งนี้ เนื่องมาจากสภาพสังคมไทยเปลี่ยนแปลงไปสู่การเป็นครอบครัวเดี่ยว พ่อแม่ทุ่มเวลาหาเงิน ทำงาน และใช้เงิน ใช้เทคโนโลยีเลี้ยงดูเด็ก เช่น ซื้อทีวี ซื้อเครื่องเล่นเกมส์ คอมพิวเตอร์ให้ลูกเล่นอยู่บ้าน เพราะคิดว่าดีกว่า ปลอดภัยกว่าที่จะให้ลูกไปเล่นนอกบ้าน ซึ่งจะทำให้เกิดผลเสียต่อพัฒนาการ ปัญหาการสอบแอดมิชชั่น เนื่องจากระบบการสอบแอดมิชชั่น เน้นคะแนนสอบเพียงบางวิชาและไม่เน้นความรู้ในเชิงลึกเหมือนการสอบในสมัยเก่าปัญหาจากครูผู้สอน ทั้งในเรื่องเงินเดือน และการฝึกฝนเรียนรู้ของครูให้เท่าทันศาสตร์ต่างๆ เพื่อจะไปสอนให้ทันกับเทคโนโลยีและความรู้ใหม่ๆ โดยที่ผ่านมาสำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน) (สมศ.) เปิดเผยผลการประเมินคุณภาพภายนอก ทั้งระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน ระดับอาชีวศึกษาและระดับอุดมศึกษา ซึ่งพบว่ามีสถาบันการศึกษาที่ไม่ผ่านการรับรองผลคิดเป็นร้อยละ 19.59 โดยในเบื้องต้นพบว่าสถานศึกษาที่ไม่ผ่านการรับรองมีปัญหาสำคัญมาจากคุณภาพครูเป็นปัจจัยสำคัญ

ผลกระทบของปัญหา(ขอบเขต, แนวโน้มและความรุนแรง)

       ระบบการศึกษาเป็นระบบแรกที่สร้างเทคโนโลยีในด้านคอมพิวเตอร์ขึ้น และเป็นสิ่งชักนำให้ส่งผลกระทบไปในงานด้านอื่นๆ อีกจำนวนมาก ในปัจจุบันการศึกษาในระดับมหาวิทยาลัยได้ใช้คอมพิวเตอร์ประกอบการเรียนการสอนเนื่องจากการศึกษาในสาขาวิชาต่างๆ จำเป็นต้องอาศัยคอมพิวเตอร์ในระยะยาว การใช้คอมพิวเตอร์ประกอบการเรียนการสอนมีแนวโน้มที่จะขยายตัวไปถึงระดับมัธยมและประถมด้วย การใช้คอมพิวเตอร์ในการศึกษานี้จะช่วยให้การเรียนการสอนเป็นไปได้อย่างกว้างขวางรวดเร็ว ทำให้ผู้เรียนสามารถเข้าใจในเรื่องราวที่ศึกษาได้ดีขึ้น และยังช่วยให้ผู้สอนสามารถใช้เวลาในการวางแผนและพัฒนาให้เกิดความก้าวหน้าในการศึกษาได้มากยิ่งขึ้นนอกจากนี้ ผู้สอนยังอาจใช้คอมพิวเตอร์ในการวิเคราะห์ข้อมูลเกี่ยวกับการสอนที่จะเป็นประโยชน์ในการปรับปรุงและเปลี่ยนแปลงวิธีการสอนให้เหมาะสมกับสภาวะของผู้เรียนได้อีกด้วยนอกจากนี้ระบบคอมพิวเตอร์ช่วยสอนจะมีบทบาทมากขึ้น เนื่องจากราคาเครื่องคอมพิวเตอร์ถูกลง และมีผู้สร้างบทเรียนสำหรับใช้สอนโดยคอมพิวเตอร์มากขึ้น ในระบบคอมพิวเตอร์ช่วยสอนนี้ ผู้เรียนจะเรียนโดยใช้แป้นตัวอักษรและจอโทรทัศน์ที่เชื่อมโยงกับคอมพิวเตอร์ซึ่งได้มีผู้เตรียมบทเรียนต่างๆ ไว้พร้อมแล้ว คอมพิวเตอร์จะแสดงภาพและข้อความบนจอโทรทัศน์ ข้อความนั้นอาจจะเป็นคำแนะนำเพื่อให้ผู้เรียนปฏิบัติ คำอธิบายเพื่อให้ผู้เรียนเกิดความเข้าใจหรือเป็นคำถามเพื่อให้ผู้เรียนตอบ เครื่องคอมพิวเตอร์จะบันทึกผลการเรียนของผู้เรียนว่าได้เข้าใจในเรื่องต่างๆ ดีขึ้นประการใดบ้างผู้สอนสามารถจะติดตามผลการเรียนได้สิ่งเหล่านี้จะช่วยทำให้การเรียนการสอนดีขึ้นครูผู้สอนจำเป็นต้องหาทางปรับปรุงบทเรียนที่ใช้สอนของตนอยู่เสมอผู้เรียนจะต้องอ่านบทเรียนจากจอภาพแทนการอ่านจากหน้ากระดาษ นอกจากนี้ ตำราหรือบทเรียนจะเก็บในรูปของจานแม่เหล็กหรือแถบวีดีทัศน์แทนหนังสือ ผู้เรียนสามารถหาอ่านได้ง่าย สมมุติว่าเราต้องการรู้เรื่องใดเรื่องหนึ่ง เช่น เรื่องต้นไม้ ถ้าเรื่องนี้มีเก็บไว้ในคอมพิวเตอร์แล้ว คอมพิวเตอร์จะตรวจดูว่ามีเรื่องนี้ ณ ที่ใด และจะแสดงบนจอภาพให้เห็นได้ทันที ผู้เรียนทุ่นเวลาในการไปค้นหาได้มาก ผลกระทบเหล่านี้จะมีลักษณะค่อยเป็นค่อยไป

ผู้รับผลกระทบ(ภาคธุรกิจใด)

   ผลกระทบที่สำคัญทางด้านการศึกษาคือ การกลับมาอบรมและศึกษาใหม่ เนื่องจากผู้ที่สำเร็จการศึกษาไปแล้วและกำลังทำงานอยู่ ต้องปรับปรุงตนให้เข้ากับระบบงานที่กำลังจะเริ่มใช้เครื่องคอมพิวเตอร์ บุคลากรที่เกี่ยวข้องจำเป็นต้องกลับเข้าอบรมและศึกษาใหม่ ถ้าการสอนเทคโนโลยีลึกซึ้งเกินไป ผู้เข้ารับการอบรมจะท้อแท้และเกิดปฏิกิริยาต่อต้าน ไม่สามารถรับวิทยาการใหม่ได้ ผลก็คือ ประสิทธิภาพในการทำงานด้อยลง และอาจจะก่อปัญหาถึงระดับสูงได้โดยง่าย สิ่งเหล่านี้จะส่งผลกระทบกลับมายังวิธีการศึกษาว่าจะต้องหาทางพัฒนาวิธีการให้เข้าใจง่าย และเป็นที่ยอมรับได้ตั้งแต่แรกส่วนการเรียนการสอนโดยทั่วไป ยังมีลักษณะเหมือนเดิม คือ มีห้องเรียน มีครูสอน มีอุปกรณ์การสอนเช่นเดิม เช่น กระดานดำ เครื่องฉายสไลด์ สิ่งที่ต้องพิจารณาอย่างถี่ถ้วนคือการวางแผนบริหารระบบงานทางด้านการศึกษา ให้สะดวกต่อการนำคอมพิวเตอร์ไปใช้

ข้อเสนอแนะในการลดความรุนแรงของปัญหา

1. กำหนด กลยุทธ์/นโยบาย/พรบ.การศึกษา และเป้าหมาย ที่ชัดเจน แต่มีความยืดหยุ่นในตัวเอง
2. จัดตั้งทีมหรือคณะทางาน ที่มาจากทุกภาคส่วน ร่วมในการวิเคราะห์สภาพปัญหา รูปแบบการศึกษาที่ควรจะเป็น กำหนดแนวทางการสนับสนุนจากทุกภาคส่วน โดยไม่ต้องขึ้นตรงกับส่วนใดๆ
3. ให้การสนับสนุนสถาบันการศึกษาตามความต้องการ ไม่จัดสรรในรูปของงบประมาณ
4. บูรณาการการควบคุมคุณภาพการศึกษาให้เป็นส่วนหนึ่งของขั้นตอนการปฏิบัติงาน (เป็นการทำงานที่ recheck ตัวเอง) ผู้ปฏิบัติจะไม่รู้สึกอึดอัดเหมือนโดนาประเมินตลอดเวลา
5. ยกเลิกการผู้ติดของผลการประเมินกับงบประมาณ (เพื่อให้ได้ข้อมูลที่เป็นจริง)
6.ปรับเกณฑ์การขอเลื่อนวิทยฐาน โดยพิจารณาผลการดาเนินงานในชั้นเรียนและประสิทธิผลของนักเรียน
7. จัดสรรงบประมาณตามความจาเป็นและความเร่งด่วน
8. เก็บงบประมาณไว้ใช้สาหรับโรงเรียนที่มีความต้องการ    
9.ยกเลิกระเบียบการจัดสรรงบประมาณตามจานวนนักศึกษา โดยพิจารณาจากความจาเป็นและความเหมาะสม (เพราะนอกจากจะทาให้เกิดช่องว่างแล้ว นักเรียนไม่มีความเกรงกลัวว่าตัวเองจะสอบตกเพราะยังไงอาจารย์ก็ให้สอบแก้จนผ่าน ทำให้การใส่ใจในการเรียนมีเปอร์เซนต์น้อยลง)

ที่มา

http://guru.sanook.com/enc_preview.php?id=2139

http://www.unigang.com/Article/3976

สมาชิกกลุ่ม AD

นางสาว พิชญาดา ยานะ       551805038

นางสาว บุษกร สุนันต๊ะ        551805037

นางสาว สุกานดา ใจดี          551805007

นางสาว วิไลลักษณ์ ยาเขต   551805008